Montessori, Steiner, Freinet: wat is nu écht het verschil?

Stel je voor : je staat als ouder voor de keuze van een school. Je ziet overal dezelfde woorden opduiken : *Montessori, Steiner, Freinet*. Klinkt mooi, alternatief, bijna poëtisch zelfs. Maar wat betekent het nu concreet ? Welke school past écht bij jouw kind ? Franchement, ik ben er zelf ooit in gedoken en ik kan je zeggen : het is een wereld op zich.

En weet je wat grappig is ? Vaak kom je op sites terecht die alles zo academisch uitleggen dat je er duizelig van wordt. Terwijl, eerlijk, je wilt gewoon weten : hoe gaat mijn kind hier leren, wat doen ze anders, en hoe voelt dat in de praktijk. Op een site als https://auberge-ecole.fr vond ik bijvoorbeeld verhalen van ouders die écht vertellen hoe hun kinderen het beleven. Dat maakt het tastbaar, bijna alsof je even mee in de klas mag kijken.

Montessori : vrijheid met een kader

Montessori is waarschijnlijk de bekendste van de drie. Hier draait alles om *”Help mij het zelf te doen”*. Dus stel je een lokaal voor met lage kastjes vol materiaal. Houten letters, kralen, bakjes met zaden. Een kind kiest zelf waar het aan werkt. Het klinkt chaotisch, maar in de praktijk is er verrassend veel structuur. De leerkracht – of beter gezegd de *gids* – observeert, begeleidt, maar dringt zich niet op.

Persoonlijk vind ik Montessori geweldig voor kinderen die nieuwsgierig zijn en snel zelfstandig willen leren. Maar eerlijk : als je kind eerder dromerig is of moeite heeft om keuzes te maken, kan het soms ook overweldigend zijn.

Steiner (of Waldorf): kunst, ritme en veel warmte

Steiner-scholen ademen een heel andere sfeer. Denk aan houten meubels, zachte kleuren op de muren, bijenwas-figuurtjes en veel, héél veel creativiteit. Muziek, schilderen, toneel : het zit in het hart van hun manier van werken.

Wat me verraste : de dag heeft echt een ritme, bijna zoals seizoenen in het klein. Rekenen kan bijvoorbeeld afgewisseld worden met euritmie (een soort bewegingskunst). Steiner wil dat kinderen zich als geheel ontwikkelen – hoofd, hart én handen.

Kritiek ? Soms wordt gezegd dat Steiner wat zweverig kan zijn. Ik snap die opmerking wel, vooral als je heel resultaatgericht bent ingesteld. Maar tegelijk zie je vaak dat kinderen daar een enorme zelfzekerheid en creativiteit opdoen.

Freinet : leren vanuit het leven zelf

Freinet is weer een ander verhaal. Hier staat *ervaring* centraal. Kinderen schrijven eigen teksten, maken een klas-krant, werken samen rond projecten. Het voelt vaak minder schools, meer alsof kinderen zelf onderzoekers zijn.

Wat ik er sterk aan vind : er is veel samenwerking, veel discussie, veel écht leven in de klas. Je ziet kinderen samen beslissingen nemen, een tuin aanleggen, een enquête in de buurt doen. Dat maakt leren meteen concreet.

Nadeel ? Voor sommige ouders voelt het misschien wat minder “gestructureerd”. Er zijn geen gestandaardiseerde methodes, en dat kan onzeker maken. Maar tegelijk… is dat niet precies de charme ?

Dus… welke past bij jouw kind ?

En nu komt de hamvraag : *welke school kies je dan*? Eerlijk, er is geen one-size-fits-all. Montessori geeft vrijheid en zelfstandigheid, Steiner legt de nadruk op creativiteit en ritme, en Freinet haalt leren uit het echte leven.

Misschien moet je gewoon eens een rondleiding nemen. Ga binnen, voel de sfeer. Hoe praten de kinderen met elkaar ? Hoe gaat de leerkracht om met de groep ? Vertrouw op je buikgevoel, want dat zegt vaak meer dan honderd brochures.

En jij ? Zou je kind beter gedijen in een rustige omgeving met veel eigen keuzes, in een creatieve cocon vol rituelen, of in een klas waar elke dag een nieuw avontuur is ? Het antwoord ligt waarschijnlijk dichter bij je kind dan bij de methodes zelf.